یک اتاق 20متری تاریک و خالی ، یعنی نه پنجره ای رو به بیرون داشت و نه وسیله درست و حسابی داخلش بود. برق هم مرتب قطع و وصل می شد فقط یک سقف بود بالای سر یک خانواده هشت نفره بدون اینکه حتی فرشی زیر پایشان باشد… اما تنها چیزی که رو دیوار این چهار دیواری خودنمایی می کرد عکس دسته جمعی خانواده با حرم امام رضا بود از همون عکسایی که خیلی فوری تو کوچه پس کوچه های حرم میندازن.
****
وقتی ما رسیدیم؛ مادر خانواده که یک جوان26ساله بود، داشت برای دوقلوهای دوماهه اش(که ناخواسته آنها را باردار شده و به دنیا اورده است) آب قند درست می کرد؛ شیری در کار نبود نه شیر مادر نه شیرخشک. کار به جایی کشیده که این دو طفل معصوم دچار اسهال خونی شدند.
در ان اتاق کوچک 4تا بچه دیگر هم بودند؛ سه تا دختر و یک پسر که میانگین سنی شون 5سال هم نمی شد(دختر یازده ماهه+پسر 12ساله+دو دختر حدودا ده ساله که البته 3فرزند آنها مربوط به ازدواج قبلی این زن و شوهر است)؛ بچه هایی که بیشتر ازاینکه نگاهشون به چهره ما باشه به دست های ما بود که خالیه یا پر؟! از جثه اشون و قیافه شون معلوم بود که خیلی وقته گرسنه هستند. مادر می گفت اگه کمک بعضی همسایه ها و خیرین نبود بچه ها تا الان تلف می شدند….
****
پدر خانواده هم که 27سالشه پیک موتوری یک رستوران است که سرجمع 450هزارتومان حقوق میگیره که فقط 350هزارتومنش بابت اجاره همین اتاق می رفت. می موند صد هزار تومان و یارانه و این همه خرج و مخارج.
وقتی داشتم از خونه بیرون می رفتم دوباره چشمم به اون عکس یادگاری با امام رضا افتاد؛
مادر گفت : فرجی میشه به حال ما؟ گفتم به حق علی موسی بن الرضا…
آخرین مهلت برای کمک به این خانواده : ساعت24 روز یکشنبه 27مرداد
تذکر مهم
درصورت عبور کمکها از سقف مورد نیاز صرف موارد بعدی خواهد شد
